Zingeving

Ik merk dat veel mensen worstelen met zingeving. Wat is de zin van het leven, wat is de zin van mijn leven?

Vroeger was dat vooral rond je veertigste en noemde we dat de midlife crisis. Nu zie ik het veel bij mensen die veel jonger zijn, soms al bij twintigers.

Op dit moment geloof ik dat het komt doordat we vooral consumenten zijn en nog nauwelijks ‘producenten’. We kopen producten en diensten, maar we maken of scheppen of creëren zelf niets of nauwelijks iets.

Dat betekent dat we wel dingen tot ons nemen, soms letterlijk ‘innemen’ als we eten of drinken of roken of snuiven. Maar er komt niet iets van binnenuit naar buiten. We scheppen en creëren niets, we brengen niets in de wereld.

En dat betekent niet dat we lui of gemakzuchtig zijn. Het kan zijn dat je hard werkt of veel in de sportschool bent en je daarvoor inzet. Maar de meeste mensen werken met een scherm en toetsenbord en zien geen tastbare output van hun werk. En het afzien in de sportschool is wel intensief en vermoeiend, en misschien zie je in de spiegel het resultaat, maar je brengt niets nieuws in de wereld. Ook dat is een vorm van consumeren.

Dus hoe kan je leven zinvol zijn als je alleen maar consumeert en niets produceert? Zingeving heeft volgens mij te maken met scheppen, creëren, iets toevoegen aan wat er al is, iets van waarde inbrengen in de wereld.

Mijn advies is dan ook: ga iets scheppen, iets maken, iets repareren, iets maken. Schrijven, schilderen, tuinieren, repareren, restaureren, beeldhouwen, het maakt niet waar je voor kiest. Kies iets wat je leuk vindt of wat je zou willen proberen, en ga het gewoon doen, en kijk wat het je oplevert.